اثرات بهداشتی نایلکسهای پلیمری و تجزیه پذیر
کالاهای پلیمری در صورت تماس با مایعات و مواد غذایی بالای ۴۰ درجه، ماده ای شیمیایی و تلخ به نام استایرن از خود خارج می کنند که بیش از ۷۷ نوع بیماری سرطان زا را به همراه دارد.از قرار گرفتن مواد پلاستیکی در مجاورت حرارت بالا یا دماهای خیلی پایین (نزدیک به نقطه انجماد)، یک ماده شیمیایی با خصوصیات شدیدا سمی و سرطان زا به نام دیوکسین (Dioxin) آزاد می شود. به همین دلیل نوشیدن چای و همچنین آب یخ زده در داخل ظروف پلاستیکی، در صورت استفاده مداوم در درازمدت می تواند موجب ایجاد سرطان های دستگاه گوارش شود.
قرار دادن نان داغ در کیسه پلاستیکی باعث شکسته شدن شاخه های پلیمری کیسه و مهاجرت مونومر به داخل مواد موجود در آن و در نتیجه ورود به سیستم غذایی و بدن انسان خواهد شد که در نهایت در درازمدت منجر به سرطان می شود.
متاسفانه امروزه میلیون ها روزه دار در ایام ماه مبارک رمضان و سایر ایام مذهبی، نذورات خود را در ظروف یکبارمصرف توزیع می کنند، در حالی که از آلودگی و سرطانزا بودن این ظروف بی اطلاع هستند.
پلاستیک های پایه نفتی با ماندگاری بیش از ۳۰۰ سال یک ماده تجزیه ناپذیر محسوب می شوند. این در حالی است که کیسه های تجدید پذیر با پایه غیر نفتی به طور متوسط از یک الی ۲ سال تجزیه شده و به طبیعت بر می گردند.
راه حل: تغییر الگو و کاهش مصرف کیسه ها، ظروف و محصولات یکبار مصرف پلاستیکی و به جای آنها استفاده از ظروف با پایه گیاهی (نشاسته ذرت، سیب زمینی و …) و نیز بازگشت به فرهنگ سنتی استفاده از ساک های پارچه ای برای خرید های روزانه و ظروف ملامینی و چینی، برای توزیع نذورات.
مزایای استفاده از نایلکس تجزیه پذیر:
سازگاری با محیط زیست
تهیه شده از منابع اولیه تجدید پذیر و عدم وابستگی به مواد اولیه نفتی
بدون هیچ گونه آثار تخریبی بر محیط زیست پس از تجزیه شدن در خاک
مصرف انرژی کمتر در فرآیند تولید
